به نام خدا

سلام دوستان و همراهان عزیز از امشب میخوام یک تراژدی رو شروع کنم و اون هم راههای سیر و سلوک رو از کتاب بسیار زیبای سیر و سلوک در زیارت عاشورا رو به صورت خلاصه در اختیار شما دوستان قرار بدم.از همراهی شما سپاسگذارم…

بریم ببینیم چطور میشه راههای سیر و سلوک رو پیدا کنیم…

شروع میکنم به نام الله و به یاری امام حسین علیه السلام و به پشتوانه امام زمان ارواحنا فداه.

سیر و سلوک نوع اول شامل چند مرحله است:

1) عزم              2)انتخاب معبود             3)محاسبه           4) توبه           5) اعتدال و تذکر

امشب میخوام در مورد اولین مرحله یعنی «عزم» با شما صحبت کنم….

در این مرحله از سلوک باید به مرحله عزم و تصمیم رسید؛ انسان باید بخواهد تصمیم بگیرد و به سوی خدا برود و قرب او را انتخاب کند؛ در غیر این صورت حتی با وجود همه ی توفیقات،نعمت ها،و هدایت ها، این راه طی نمی شود؛ یعنی همه توفیقات الهی از جمله انبیا و اولیا می آیند، اما انسانی که مصمم نیست، راه دیگری را انتخاب می کند.

اگر انسان به راستی بهمرحله عزم برسد، در ادامه به قدم های بعد نیز می رسد. این عزم با تفکر و تامل به دست می آید؛ بزرگان فرموده اند تفکر باید از توجه به سرمایه های محرز و محتمل شروع شود؛ اگر انسان قدر این سرمایه ها را نشناسد، طبیعی است که به تصمیمی برای تجارت های بزرگ نمی رسد.اگر انسان به سرمایه های خود توجه نکند،برای انتخاب مقاصد بلند و تجارت های رفیع آماده نمی شود. اگر خود را در حد و اندازه ی دنیا،یا یک توده ی ماده یا هفتادیا هفتاد سال عمر، یا غرایز و شهوات بداند و استمرار وجود خویش را بیش از این دنیا تا قیامت و بعد قیامت نبیند و حد وجودی خویش را که می تواند از همه نعلقات فراتر رود و به مرحله ی فراقت و زهد از تعلقات برسد و به تعلقات بزرگ تر دست یاید،نشناسد، به طور طبیعی به دلیل نشناختن سرمایه های قطعی و محتمل، موفق به تجارت های بزرگ نمی شود.

بگذارید بایک مثال خیلی ساده از چند نگاه براتون بازگو کنم…..خسته که نشدی….پس ادامه میدیم…

اگر انسان سکه ای پیدا کند و احتمال دهد که قیمتی است،به محض این احتمال ،نوع نگاهش به آن سکه تغییر می کند و دیگر آن را به راحتی معامله نمی کند.با همین احتمال جست و جوی خود را شروع می کند؛ سکه را به اهل خبره نشان می دهد تا قیمتش را بفهمد؛ اما همین سکه گران قیمت از نظر یک کودک، باپول مسی تفاوت ندارد!!! …. انبیای الهی در قدم اول، انسان را متوجه سرمایه های وجودی او می کنند و می فرمایند شما بیش تر و بزرگ تر از دنیا هستید.

ما نباید از سرمایه هایی که خداوند به ما داده است، غافل شویم؛ استعدادهای فراوانی که استعداد لقاء هستند را زیرپا بگذاریم …

تا اینجا که سخت نبود در یک جمله برای خودم ارزش قائل بشم

خوب دوستان فردا شب منتظر ما باشید تا با مرحله دوم سیر سلوک آشنا بشیم …شبتون سرشار از رحمت الهی …خدانگهدار